De laatste tijd ben ik weer wat verder op zoek gegaan naar mijn persoonlijke drive. Naar de vraag wat mij doet bewegen. Met name omdat ik de laatste tijd wat vaker twijfels heb of ik nog wel met de juiste zaken bezig ben rondom werk.
Tot op enkele weken geleden had ik het idee dat ik mijzelf het meest herkende in de term ‘the trickster’. Deze term voelde heel bekend aan en verklaarde veel van mijn acties op en buiten het werk. Maar een maand later begon ik te beseffen dat de trucs en technieken die ik verzamel meer op het niveau van de “hoe” zitten van de golden circle van Simon Sinek. Daarnaast werd ik ook lichtelijk geinspireerd door “Freedom of concerns” purpose van Jim Carrey. In het kort, tijd voor een revisit van mijn motto / lijfspreuk.
Na een paar nieuwe wandelingen, en een lange jog sessie – 18km, ik voel em nog steeds, kwam ik terecht op een nieuwe zin. Iets dat in ieder geval voor nu juist voelt. Het verklaart veel van mijn gedrag, en voelt voor mijzelf ook inspirerend.
“To break the patterns that limit us”
Ik heb altijd een grote aversie gehad voor schaamte. Deze emotie hield mij vaak tegen om dingen te doen die ik eigenlijk wel leuk vond. Hier heb ik op jonge leeftijd veel moeite mee gehad, maar uiteindelijk heb ik hier bewust “nee” tegen leren zeggen, waardoor ik allerlei nieuwe toffe dingen begon te doen.
Een ander voorbeeld is dat ik altijd de neiging heb om de andere kant op te gaan. Als ik een groep mensen voor me rechtsaf zie gaan, ga ik linksaf. Dit roept bij mij het gevoel op van “Die kant wordt al door hun gezien, ik ga wel iets opzoeken dat nog niemand heeft gevonden”. Dit gedrag werd versterkt toen ik me begon te verdiepen in het Bystander Effect.
Daarnaast ben ik altijd bezig geweest met het ontdekken van andere richtingen. Joggen is voor mij een avontuur waarbij ik altijd op zoek ga naar paden die ik nog niet eerder heb bewandeld (behalve dan wanneer ik me niet zo lekker voel en op tijd thuis wil zijn). Vanmiddag tijdens het joggen nam ik ook weer een nieuwe afslag die mij in een nieuw dorp bracht waar ik nog nooit geweest was, het voelde heerlijk.
Ik zou nog met flink veel andere voorbeelden kunnen komen, maar het belangrijkste is dat deze lijfspreuk gewoon goed voelt voor mij. Ik haal er inspiratie uit, en het voelt als een zin die beschrijft wie ik ben en waarom ik dingen doe. Dus zolang ik deze lijfspreuk niet kan weerleggen, staat hij vast!